Օգոստոսի 15-ը Վահագն Դավթյանի ծննդյան օրն է

Անկախության տարիներին դու այն քչերից էիր, որ մնացիր անկախ ու մաս չկազմեցիր իշխանավորների շքախմբին: Դու ինքդ էիր իշխանը՝ հպարտ, ինքնասածի, ինքնավայել: Եվ գուցե հենց այդ պատճառով էր, որ իշխանությունները՝ զանազան Մովսեսների ձեռքը գավազանի փոխարեն չոբանի մահակ տալով, ուղղեցին քո դեմ, պառակտել ուզեցին Գրողների միությունը, և քեզ՝ Միության նորընծա, ստեղծագործ, նոր ծրագրերով լեցուն նախագահիդ, տարիներ շարունակ գցեցին խարդախ արբիտրաժների ու դատարանների դռները՝ ցանկանալով քեզ ու քո ղեկավարած Միությունը գրողների պատվախնդիր ջոկատից վերածել անկամ, իրար գզվռտող, անդեմ զանգվածի:

Դու թողեցիր գրականության ղեկավարի պաշտոնը, սակայն ասում են՝ գրականությունը ղեկավարում է նա՛, ով լավ է գրում: Ուստի դու մնացիր գրականության ղեկավար, մնացիր անկրկնելի բանաստեղծ,անգերազանցելի թարգմանիչ, անզուգական խմբագիր, անաչառ գրադատ, անխափան կազմակերպիչ, անդավաճան ընկեր, անկեզ-սիրահար մնացիր ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱ՛Ն: Մնացիր այնպե՛ս, ինչպես ծնվել էիր։

Սիլվա Կապուտիկյան

Գայանե Ղարիբյանի ֆեյսբուքյան էջ

Մեկնաբանություններ